Jeśli chcesz nauczyć swoje dziecko umiejętności skutecznej komunikacji, skutecznego słuchania oraz życiowych kompetencji związanych z rozwiązywaniem problemów, warto wziąć pod uwagę technikę Pozytywnej Dyscypliny – spotkania rodzinne.
Spotkania rodzinne zaczynają się od sesji doceniania i komplementów. Każdy z rodziny, po kolei, dzieli się jedną rzeczą, za którą chciałby docenić wszystkich pozostałych członków rodziny.
“Chciałabym docenić Cię za…”
“Dziękuję Ci za …”
Runda doceniania sprawia, że robi nam się ciepło na sercu. Uśmiech pojawia się na twarzy. Kruszą się lody i mamy okazję powiedzieć sobie coś miłego. To jak, próbujecie? Usiądźcie razem i zróbcie “docenianie”!
Spotkania rodzinne są po to, aby wspólnie omówić i poszukać rozwiązania na problemy, z którymi spotykamy się w tygodniu. Staramy się zamienić sąd i wyrok, winnych i niewinnych, na wspólne rozwiązywanie nieporozumień i kłótni. A skąd mamy wiedzieć jakie nieporozumienia trzeba omówić? Na lodówce powieście kartkę, na której każdy może napisać swoją trudność. To będzie Wasz plan na najbliższe spotkanie – lista tematów do omówienia. Aby przeprowadzić spotkanie, trzeba zaopatrzeć się w jakiś przedmiot: mikrofon zabawkowy, pluszak, taki “mówiący kijek” coś, co będzie przekazywane kolejnym osobom, które będą się wypowiadać. To pomoże nam zapamiętać, że w danej chwili może mówić jedna osoba oraz że każdy będzie miał możliwość wypowiedzenia się. Zacznijcie od doceniania. Bowiem, po rundzie doceniania, gotowość do rozwiązywania problemów jest dużo większa. Następnie, weźcie pierwszy problem z listy np.: “Brudne skarpetki na podłodze” i rozpocznijcie burzę mózgów. Zachęcamy dzieci do poszukiwania rozwiązań: “Kto chciałby zaproponować rozwiązanie?”
Wskazówka 1: W czasie burzy mózgów, wszystkie pomysły są ok i wszystkie zapisujemy na kartce. Nawet te najbardziej szalone. Im więcej rozwiązań, tym lepiej.
Wskazówka 2: Mówi wyłącznie osoba, która trzyma mówiący kijek.
Wszystkie pomysły przefiltrujcie przez 
rozwiązań, czyli czy pomysły są:
roporcjonalne (adekwatne), ełne szacunku, omocne i owiązane.
Wybierzcie jeden lub dwa rozwiązania, które przetestujecie przez tydzień i zobaczycie, czy działają.
SPOTKANIE RODZINNE W PRAKTYCE
Sesja doceniania: Każdy z nas dzieli się jedną rzeczą, za którą chciałby docenić każdego z członków rodziny. Kto chce zacząć? “Chciałabym docenić … za …”
-Zapisywaliśmy bieżące trudności na kartce, więc mamy już gotowy plan spotkania. Widzę, że temat brudnych ubrań zostawionych w pokoju/pokojach jest na planie jako numer 1 do poszukania rozwiązania.
– Kto chciały zacząć z jakimiś szalonymi pomysłami? Mówi wyłącznie osoba, która trzyma mikrofon (lub inny gadżet, który pełni funkcję “mówiącego kijka”).
Zapisujemy pomysły, aby wybrać ten, który będziemy testować.
Pomysły:
Wyrzucać brudne ubrania do kosza na śmieci.
Mama zbiera brudne ubrania i wkłada je do kosza na pranie.
Ktoś inny zbiera ubrania i wkłada je do kosza na pranie.Brudne ubrania pozostają w pokojach, nikt ich nie zbiera.
Każdy zbiera swoje ubrania i zanosi je do kosza na pranie.
Kto nie zanosi ubrań do kosza na pranie, płaci 5 złotych do skarbonki na wakacje.
W sobotę na ustalony znak, zbieramy swoje ubrania i wkładamy je do kosza na pranie.
Kto chciałby wyeliminować jakiś pomysł, ponieważ nie jest: omocny,owiązany,ełny szacunku lubroporcjonalny
Wyrzucanie ubrań jest nieroporcjonalne, czyli nieadekwatne. Przecież trzeba kupić nowe.
Mama zbiera ubrania – nie jest ełne szacunku dla mamy.
Brudne ubrania zostają w pokojach – nie jest omocne.
Płacenie 5 zł do skarbonki nie jest owiązane z tematem.
Co decydujemy się wybrać do testowania?
– W sobotę na ustalony znak ogarniamy brudne ubrania. Każdy swoje.
– Za tydzień na naszym spotkaniu ocenimy jak to rozwiązanie sprawdziło się w naszym domu.
– Na koniec naszego spotkania proponuję wspólną grę. Dziś wybrałam #Ubongo
Tekst został opracowany na podstawie “Pozytywna Dyscyplina” Jane Nelsen.